tegenspraak

{{tegenspraak}}{{/term}}

1 [protest; ontkenning] objection 〈v.〉

2 [het tegenstrijdig zijn] contradiction 〈v.〉

♦voorbeelden:

1   niet aan tegenspraak onderhevig zijn • ne pas être sujet à objection

     geen tegenspraak dulden • ne pas admettre la contradiction

     bij iemand tegenspraak ontmoeten • se voir contredit par qn.

     tegenspraak uitlokken • provoquer de la contestation

     zonder tegenspraak volgde hij het bevel op • il obéit sans protester

     zonder tegenspraak • certainement

2   dat is in flagrante tegenspraak met … • c'est en contradiction flagrante avec …

     dat is in tegenspraak met hetgeen hij eerder gezegd heeft • c'est en contradiction avec ce qu'il a dit

     lijnrecht in tegenspraak met … • en opposition totale avec …

Deens-Russisch woordenboek. 2015.